Η ιεράρχηση των ανθρωπίνων αναγκών κατά τον Μάσλοου.
Η ανθρωπιστική ψυχολογία του Μάσλοου βασίζεται στην πεποίθηση ότι οι άνθρωποι γεννιούνται με την επιθυμία να επιτύχουν το μέγιστο των δυνατοτήτων τους ή να φτάσουν σε ένα σημείο το οποίο ο αμερικανός ψυχολόγος ονόμασε «αυτοπραγμάτωση».
Τι είναι όμως αυτό που παρακινεί τον άνθρωπο για την αυτοπραγμάτωση;
Σύμφωνα με τον Maslow, κριτήριο για να παρακινηθεί ο άνθρωπος είναι η ανικανοποίητη ανάγκη. Η ψυχολογική ανάπτυξη του ανθρώπου σκιαγραφείται από την μετάβασή του από τις φυσιολογικές βασικές ανάγκες (τις πιο προσωπικές) στις περισσότερο κοινωνικές ανάγκες (όπως για σεβασμό, αυτοεκτίμηση και αυτοπραγμάτωση).
![](https://4.bp.blogspot.com/-ZRWtGBmBSCo/WvgyKT9-uZI/AAAAAAAAjEg/WZgjumixuMIjDVJYi9atvCqsNrhKqa7PwCLcBGAs/s320/_69571892_triangles_464.gif)
Τις ιεραρχεί ως εξής:
α) φυσιολογικές όπως: πείνα, δίψα, ύπνος, σεξ κ.α.
β) ασφάλειας όπως: προστασία από κίνδυνο, απειλή κ.α.
γ) ανάγκη για αγάπη όπως: η ένταξη σε ομάδα.
δ) ανάγκη για εκτίμηση και σεβασμό προς τον εαυτό μας και προς τους άλλους.
ε) αυτοπραγμάτωση, δηλαδή εξελισσόμενη πραγμάτωση των δυνατοτήτων, των ικανοτήτων ως εκπλήρωση μιας αποστολής ή γνώση της βαθύτερης φύσης του ανθρώπου, τάση προς ενοποίηση στον εσωτερικό κόσμο του ατόμου.