Η ιεράρχηση των ανθρωπίνων αναγκών κατά τον Μάσλοου.

Η ανθρωπιστική ψυχολογία του Μάσλοου βασίζεται στην πεποίθηση ότι οι άνθρωποι γεννιούνται με την επιθυμία να επιτύχουν το μέγιστο των δυνατοτήτων τους ή να φτάσουν σε ένα σημείο το οποίο ο αμερικανός ψυχολόγος ονόμασε «αυτοπραγμάτωση».

Τι είναι όμως αυτό που παρακινεί τον άνθρωπο για την αυτοπραγμάτωση;

Σύμφωνα με τον Maslow, κριτήριο για να παρακινηθεί ο άνθρωπος είναι η ανικανοποίητη ανάγκη. Η ψυχολογική ανάπτυξη του ανθρώπου σκιαγραφείται από την μετάβασή του από τις φυσιολογικές βασικές ανάγκες (τις πιο προσωπικές) στις περισσότερο κοινωνικές ανάγκες (όπως για σεβασμό, αυτοεκτίμηση και αυτοπραγμάτωση).




Τις ιεραρχεί ως εξής:


α) φυσιολογικές όπως: πείνα, δίψα, ύπνος, σεξ κ.α.

β) ασφάλειας όπως: προστασία από κίνδυνο, απειλή κ.α.

γ) ανάγκη για αγάπη όπως: η ένταξη σε ομάδα.

δ) ανάγκη για εκτίμηση και σεβασμό προς τον εαυτό μας και προς τους άλλους.

ε) αυτοπραγμάτωση, δηλαδή εξελισσόμενη πραγμάτωση των δυνατοτήτων, των ικανοτήτων ως εκπλήρωση μιας αποστολής ή γνώση της βαθύτερης φύσης του ανθρώπου, τάση προς ενοποίηση στον εσωτερικό κόσμο του ατόμου.