Ένα βιβλίο που είχα για καιρό αδιάβαστο, μου έκανε ωραία παρέα για μια μέρα. Είναι από τα μυθιστορήματα που δεν σε αφορά τόσο η ιστορία όσο η αφήγηση. Η γλώσσα και η ατμόσφαιρα της εποχής κρατούν τα ηνία της ανάγνωσης. 

Η "στιγμή" καθορίζεται από ένα φόνο ενός ζωγράφου, διεθνούς φήμης, ο οποίος πυροβολήθηκε σχεδόν εξ επαφής. Δεν είχαν βρεθεί αποτυπώματα ούτε πάνω στο πιστόλι ούτε γενικά μέσα στο διαμέρισμα.Ένα έγκλημα που θα αποτελέσει πονοκέφαλο για την αστυνομία.

Ο "αιώνας" από την άλλη, στιγματίζεται από δραματικά γεγονότα δυο οικογενειών, των οποίων οι ζωές θα έχουν επιπτώσεις στις νεώτερες γενιές.  Η ιστορία ξεκινά από έναν Αύγουστο του 1898 και τελειώνει μια Μεγάλη Παρασκευή του 2005. 

ΕΝΑΣ ΑΙΩΝΑΣ...ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ  

συγγραφέας: ΚΑΝΗ ΚΑΡΑΒΑ εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ

Αποσπάσματα:

"Και τι να κάμομεν, βρε Αναστάση; Να σταυρώσομεν τας χείρας αναμένοντες το τελειωτικό κτύπημα; Οι Τούρκοι είναι αδηφάγος λαός και ύπουλος συνάμα, και όσον υποχωρούμε τόσον περισσότερα θα ζητούν. Τους ανοίγεται η όρεξις. Θα τους χρησιμεύσομεν ως επιδόρπιον; Διέστε εις την Κρήτην. Ημπορεί απ' εκεί να εξεκίνησεν ο ελληνοτουρικός πόλεμος, όμως τουλάχιστον εις ό,τι αφορά την Κρήτην είχαμε κάποιο αποτέλεσμα. Αυτός ο Βενιζέλος είναι πολύ ικανός και να μου το θυμηθείτε, θα τον ακούομεν συχνά εις το μέλλον", είπε ο Μιχαλάκης".

"Απορώ μαζί σου, Ανδρέα. Ο Βενιζέλος είναι Κρητικός, τι γνωρίζει διά την Ελλάδα..."

"Η Αθήνα μεγάλωσε κι αυτή και αριθμούσε πια διακόσιες χιλιάδες ψυχές, είχε δε αλλάξει εντυπωσιακά. Τα τραμβάγια δεν τα έσερναν πλέον άλογα, ήταν ηλεκτρικά, και η πόλη είχε ασφαλτοστρωθεί στο μεγαλύτερο μέρος της. Η ρομβία, που τόσο διασκέδασε τους Αθηναίους με τις τραβιάτες και του ριγολέττους της, είχε αντικατασταθεί από τη λατέρνα με τα στολίδια, τις μεταξωτές φούντες και τους καθρέφτες κι έπαιζε ωραιότατα βαλς και τανγκό αλλά και χασαποσέρβικα, οι δε δρόμοι της πρωτεύουσας είχαν γεμίσει αυτοκίνητα".

"Ποτέ μα ποτέ η ίδια δεν θα συγχωρούσε μια μάνα που άφησε τα παιδιά της για να τρέξει πίσω από μια περιπέτεια, έστω κι αν επρόκειτο για τον έρωτα της ζωής της, όπως ήταν ο Νάσης, που τον λάτρευε πιο πολύ από τη ζωή των παιδιών της. Κι όμως τι μπορεί να φέρει μια στιγμή, την καταστροφή. Πόσο πολύ είχε κλάψει, πόσο είχε πονέσει και βασανιστεί, πόσο ακριβά το είχε πληρώσει κανείς δεν το ήξερε, κανείς εκτός από την ίδια".

Κ.Μ