Τρίτη 27 Αυγούστου 2019

 Για την παραλία συνηθίζω να διαλέγω από τα ράφια μου βιβλία της δεύτερης ανάγνωσης, ίσως γιατί τα ξαναδιαβασμένα μυθιστορήματα δεν απαιτούν ιδιαίτερη προσήλωση ή  διαρκή αφοσίωση στο διάβασμα της ξαπλώστρας, που το καθιστούν  εύθρυπτο οι δυνατές παιδικές φωνές, τα εκνευριστικά χτυπήματα μπαλίτσας και το ανελέητο συνεχές κουβεντολόι των γύρω σου.

Απλά η δεύτερη ανάγνωση (και η τρίτη πολλάκις) απολαμβάνεται χαλαρά σαν ένα αγαπημένο τραγούδι που το ξανακούς ευχάριστα ή σαν ένα φαγητό που προτιμάς να το παραγγέλνεις στο αγαπημένο σου εστιατόριο. Φέτος στα μπάνια του καλοκαιριού με συνόδευσαν αρκετά διαβασμένα βιβλία (τα αδιάβαστα ας περιμένουν ακόμα, αυτά θέλουν δωμάτιο και ησυχία), αλλά από τα πιο απολαυστικά με σαφή στοιχεία καλής λογοτεχνίας ήταν αυτά τα τρία: 
Σιωπάς για να ακούγεσαι, της Βαμβουνάκη, 
Το θαύμα της αναπνοής, του Σωτάκη και το
Ίσως την επόμενη φορά του Τζαμιώτη.

Λίγα μικρά αποσπάσματα από το καθένα:

Σιωπάς για να ακούγεσαι: 

" ... η αγάπη δεν αναλύεται. Μπορείς να πεις χιλιάδες επιχειρήματα για μια έχθρα, όμως για μια αγάπη τι να πεις; Δε βλέπετε τους ερωτευμένους που κάθονται πλάι πλάι τι ωραία που σιωπούν;"

"...το πένθος του δύσκολου γονιού, του γονιού-αγκάθι, είναι το βαρύτερο πένθος. Αφού δεν μπορέσαμε στη ζωή να συνεννοηθούμε μαζί του, ούτε στον θάνατο δεν μπορούμε να τα βρούμε εύκολα. Η αίσθηση του αδιόρθωτου είναι αίσθηση πνιγηρή, γιατί είναι απόγνωση".

"Ο ελεύθερος αφήνει και τους άλλους ελεύθερους, και ο πιστός σέβεται την απιστία εκείνου που συνομιλεί.... Άλλο διαφωτίζω, άλλο εξωθώ. Άλλο προτείνω, άλλο σε πιάνω από το λαιμό".

"Τα παιδιά που γεννάμε θα γίνουν ανάπηρα αν τα ρημάξουν οι δικές μας, οι κουρασμένες μας ασφάλειες". 


Το θαύμα της αναπνοής:

"Ήταν αδιανόητο αυτό που αντίκριζα, αισθανόμουν σαν ένα μυρμήγκι περικυκλωμένο από τέρατα, οι στοίβες των επίπλων έφταναν μέχρι την πανύψηλη οροφή, σαν άψυχοι ακροβάτες άγγιζαν το εσωτερικό της στέγης αυτής της γιγαντιαίας αποθήκης".

"Ξέρετε πόσοι θα ήθελαν να ήταν στη θέση σας; Μην μου πείτε πως δεν το έχετε σκεφτεί. Γνωρίζουμε και οι δύο πολύ καλά ότι η δουλειά σας είναι απλή, τόσο απλή σαν να μην δουλεύετε καν".

"Όλη μου η ύπαρξη υπάκουε σ' αυτή την ανεπιθύμητη σωματική νάρκωση, μεταμορφωνόμουν σταδιακά σε ένα ξερό σώμα, ένα κορμί χωρίς ζωή, ένα κομμάτι ξύλο".

"Μόνο εγώ θα απέμενα, μια απόδειξη ότι πάνω στον πλανήτη υπήρχε κάποτε ζωή".


ΙΣΩΣ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ



  "Οι προμελετημένες συγκρούσεις παραείναι φτηνές για τα γούστα της".

"Και με την αγάπη; Τι γίνεται με την αγάπη; Αν λίγη αποδοχή κοστίζει σε κάποιον ό,τι έχει και δεν έχει, ποιος μπορεί να ελπίζει ότι διαθέτει αρκετά για να διεκδικήσει μια ιδέα αγάπης;"

"Το πρωί οι πολιτισμένοι άνθρωποι θέλουν την ησυχία τους και πίνουν ζεστό καφέ. Απαρέγκλιτα. Οτιδήποτε άλλο μαρτυρά ροπή στη χυδαιότητα".

"Λες και η απουσία κοινού εχθρού τούς έκανε και πάλι δυο ξένους που δεν βρίσκουν τι να πουν, δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να κρατήσουν ζωντανή την κουβέντα τους".

"Όποιος αισθάνεται λειψός σε ζητήματα καρδιάς κρύβει μέσα του τη μανία της διάψευσης,  είναι αυθεντία στην αναζήτηση των δικών του ελλείψεων στου άλλους".

"Η αποθέωση των μέσων όρων έγκειται στη βεβαιότητα ότι η μετριότητα δεν αποτελεί κανένα έγκλημα για το οποίο πρέπει να ντρέπεται κανείς. Η κοινή λογική διδάσκει πως η συνετή διαχείριση του ελάχιστου κάνει θαύματα".

Κ.Μ