Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2019



Συνδυασμός συλλογής διηγημάτων και μυθιστορήματος "Το οπτικό νεύρο" διαβάζεται με ενδιαφέρον ειδικά σε ό,τι αφορά τις βιογραφίες ζωγράφων, παραθέτοντας λεπτομέρειες για τη ζωή και το θάνατό τους. 
Η συγγραφέας Μαρία Γκάινσα είναι δημοσιογράφος και τεχνοκριτικός, γι' αυτό εστιάζει στις προσωπικές ιστορίες των δημιουργών διάσημων έργων ζωγραφικής.



   Ο Oλλανδός συγγραφέας Σέις Νόοτεμποομ, υποψήφιος για Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, αναρωτιόταν προσφάτως σε ένα ολλανδικό περιοδικό:

«Ποια είν’ αυτή η εκπληκτική απατεώνισσα που είναι ικανή να πλέκει τις ζωές ζωγράφων όπως ο υπερφίαλος Φουχίτα ή ο αφελής Ανρί (Ντουανιέ) Ρουσό, με τις ιδιωτικές στιγμές μιας ξεπεσμένης μεγαλοαστικής οικογένειας της Αργεντινής; Ποια είν’ αυτή η πρώην ανταποκρίτρια της New York Times στο Μπουένος Άιρες, που ξέρει να αναμειγνύει υπερβατικούς στοχασμούς για το θάνατο με ανάλαφρες αναφορές στην καθημερινότητα χωρίς να ολισθαίνει στον στείρο σνομπισμό ή στην κοινοτοπία; Ποια είν’ αυτή η αφηγήτρια που μπορεί να συνδέει με εκπληκτική φυσικότητα την Ιστορία της Τέχνης με τους οικογενειακούς αστικούς μύθους;»

Αρχίζοντας το βιβλίο και προχωρώντας την ανάγνωση, νόμιζα ότι βρισκόμουν σε μια γκαλερύ κοιτώντας έναν πίνακα ζωγραφικής, εστιάζοντας σε κάποια λεπτομέρεια και πάντα με την σκέψη στο δημιουργό, στη ζωή του, στα προσωπικά του τρωτά.

    Ο Τουλούζ, με το θέμα της σωματικής του κατατομής και της κακής του υγείας, νομίζω συγκινεί περισσότερο από όλους. Ντρε, Ανρί Ρουσό, Κουρμπέ, Ελ Γκρέκο, Ρόθκο είναι μερικοί από τους ζωγράφους στα έργα των οποίων θα σταθούμε κι εμείς μαζί με τη συγγραφέα, όχι ως τεχνοκριτικοί, αλλά ως αναγνώστες όχι μόνο για να δούμε τους πίνακες, αλλά και για να φανταστούμε στιγμές από τις ζωές των καλλιτεχνών που τους ζωγράφισαν αυτούς τους πίνακες.

Δεν πρόκειται για μια καλλιτεχνική εκπαίδευση, αλλά για λογοτεχνία.

"Το να κοιτάς πίνακες του Ελ Γκρέκο σημαίνει να παλεύεις με τον εαυτό σου".
"Κάτι τραβάει τις φιγούρες προς τα πάνω και τις πηγαίνει προς τα σύννεφα".
"Το πιο εξαίσιο χιόνι του κόσμου, την εποχή ακριβώς που πέφτουν τα λουλούδια από τις κερασιές στην Ιαπωνία".
"Ο ζωγράφος βλέπει αυτό που πλησιάζει και το καταγράφει με ημιτελείς γραμμές".
"Η θάλασσα του Κουρμπέ φέγγει στο μυαλό μου για μέρες".
"Πίνακες που προκαλούν υπερβολικό κορεσμό στις αισθήσεις".
"Νιώστε πώς πάλλεται στον πίνακα ένας αταβιστικός συμβολισμός: οι μάχες ανάμεσα στο καλό και στο κακό, στο φως και στο σκοτάδι".

Κ.Μ