Όταν διαβάζεις πολύ, όσο απολαυστική κι αν είναι η ανάγνωση, κάποια στιγμή θα αποκοιμηθείς αγκαλιά με τη λογοτεχνία. Αυτό παθαίνω τώρα τελευταία, ονειρεύομαι πάνω σε σελίδες που μπαίνουν μέσα στον ύπνο μου. 

       Κι όπως μου έλεγε στα σοβαρά ο παππούς μου "να σε βλέπω πάντα μ' ένα βιβλίο στο χέρι".  "Και καμιά φορά μ' ένα βιβλίο για μαξιλάρι", θα του αντέτεινα εγώ στα αστεία, αν ζούσε ακόμα.