Παίρνεις μια απαραίτητη βαθιά και ανακουφιστική ανάσα ζώντας λίγες μέρες στην λατρεμένη πόλη για να μπορέσεις να συνεχίσεις στο μέρος όπου μένεις και σε τραβά να βουλιάζεις εκεί όπου βουλιάζει το πλήθος. 

      Κι ως λέει ο ποιητής "εδώ που την ζωή μου τη μισή", αυτός ο τόπος αν και σε απωθεί, του επιτρέπεις να σου τρώει την ενέργεια χωρίς να ζεις. Μονάχα να μένεις για λίγο ώσπου να ξαναφύγεις πάλι. 

   Τυχεροί όσοι καταφέρνουν να ζουν ανάμεσα σε δυο πόλεις για να μπορούν να αναγεννηθούν στην μια ώστε να υπομένουν την άλλη.