Τα βουνά σου αγαπημένη μου πατρίδα στέκουν πάντα μες την βουβή τους πρασινάδα, στο βορρά της φύσης μας, σε καύσωνες και σε παγωνιές, έχοντας δει πόλεμο και σκοτωμό, μίσος και αίμα. Κι επιμένουν πως η ομορφιά της ζωής είναι για όλους τους ανθρώπους ακόμα κι αν αυτοί δεν το κατανοούν. Και λυπούνται τα έρημα τα βουνά που οι λαοί τους αλλάζουν ταυτότητα, γιατί αυτά μόνο βουνά θέλουν να λέγονται. Χωρίς εθνικότητα και θρησκεία. Βουνά της αιώνιας πλάσης. Βουνά που θα στέκονται εδώ κι όταν ακόμα οι άνθρωποι χαθούν. Κ.Μ