Όταν ακούς αυτό το "δεμένη οικογένεια" σημαίνει ότι οι γονείς αποφασίζουν για τη ζωή των παιδιών τους κι αυτά από φόβο ακολουθούν σαν πρόβατα το κριάρι. Ακόμα κι όταν ενηλικιωθούν δεν είναι ικανά να ζήσουν χωρίς τη βοήθεια των γονιών τους. Γιατί ο φόβος κάνει καλή δουλειά! 

    T' ανάθεμα πέφτει βαρύ σε όσους μεγαλώνουν τα τέκνα τους ως απόκτημα δικό τους, σαν να πήραν ένα μετάλλιο και το επιδεικνύουν, σε όσους αφαιρούν την ελευθερία από τα παιδιά τους να επιλέγουν να κάνουν αυτό που θέλουν, να έχουν δική τους άποψη, στην πολιτική, στη θρησκεία και πρωτίστως στις προσωπικές τους σχέσεις.  Οι γονείς οφείλουν να διδάξουν στα παιδιά τους πως δεν υπάρχουν αφέντες και μπορούν να έχουν την ελευθερία για να διαλέξουν τόπο διαμονής, να επιλέξουν τρόπο ζωής, να διατρέξουν την απεραντοσύνη του κόσμου. Ο εγωισμός των γονιών, που νομίζουν πως είναι σωστοί, (έχουν δικαιολογία έτοιμη) καταδυναστεύει τα παιδιά τους και τα καθιστά ανελεύθερα και διαποτισμένα από κάποια ανημποριά που θα σέρνουν σαν σκιά ως τα γεράματά τους.