Σάββατο 2 Σεπτεμβρίου 2017

   

    

       Οι εικόνες που ξεδιπλώνονται κάθε στιγμή μπροστά σου τόσο ανδιάντροπα φωτεινές, σε σοκάρουν βάναυσα, σου δίνουν μια κλοτσιά στο στομάχι και σε διπλώνουν από τον πόνο, σε χαράσσουν σαν ξυράφι πάνω στο δέρμα σου, σε τυφλώνουν σαν κατακόρυφος ήλιος μέσα στα μάτια σου, σε πασπαλίζουν με την φοβερή υστέρηση. Νιώθεις να σε κατακλύζει ένα βρομερό κύμα μετάλλαξης του τοπίου, σε στήνουν πάνω στα ανθρώπινα δικαιώματα και σε χλευάζουν με την απαίσια προτροπή να επιζήσεις για να συντηρείς την απέχθειά σου...

(το Δημοτικό σχολείο της Γιαλούσας).