Τρίτη 24 Μαΐου 2016



                                          Τι θ’ απογίνουμε χωρίς χαρτί;


       “Aν κλείσουν τα video clubs θα χάσουν τη δουλειά τους τόσοι άνθρωποι. Εξάλλου αυτό δεν είναι δυνατό να γίνει ποτέ αφού ο κόσμος πάντα θα θέλει να βλέπει ταινίες”. Αυτά λέγονταν πριν μερικά χρόνια, όχι τριάντα, πολύ πιο λίγα. Αλλά η τεχνολογία που της αρέσει να βαδίζει αντίστροφα από τις σκέψεις του κοινού μυαλού, είπε γενηθήτω ίντερνετ και εγένετο ίντερνετ και όλες τις ταινίες τις απολαμβάνει κανείς χωρίς την υποχρεωτική ύπαρξη των χιλιάδων καταστημάτων video club. Ακόμα κι αυτοί που έχασαν τη δουλειά τους, προτιμούν τον νέο τρόπο επιλογής και προβολής ταινιών στο σπίτι. Έχουν ξεπεραστεί όχι μόνο οι βιντεοκασέτες, αλλά και τα DVD, για τα οποία κανείς δεν προμήνυε το σύντομο του βίου τους και τον απότομο θάνατό τους. Όλος ο κόσμος που συνέρρεε για να διαλέξει ταινίες για το σπίτι, τώρα είναι με μια οθόνη στην αγκαλιά του, σαν να κρατά τη γη ολάκερη και να επιλέγει ό,τι του αρέσει για να δει. 

     Ακολουθώντας την ίδια διαδρομή (του φωτός του αληθινού) πολλές ανθηρές επιχειρήσεις με μεγάλα κέρδη σήμερα, στο μέλλον θα βρίσκονται μόνο στη μνήμη μας και στις σελίδες όπου θα γράφονται διάφορα για τα παλιά και τη ζωή στο παρελθόν. Τέτοιες επιχειρήσεις είναι οι εκδοτικοί οίκοι και τα βιβλιοπωλεία.

   Σύντομα θα καταστούν όχι απλά παλιομοδίτικοι χώροι εργασίας, μα και χωρίς καμιά χρησιμότητα. Οι βιβλιόφιλοι θα παραγγέλνουν τα βιβλία τους στο ίντερνετ, αφού διαβάσουν άπειρα σχόλια αναγνωστών και κριτικών και όταν αποφασίσουν αν προτιμούν την έντυπη μορφή από την ηλεκτρονική, θα τυπώνουν μόνοι τους το βιβλίο που επέλεξαν. (Κάτι που ήδη γίνεται στο Παρίσι).

    Οι αναγνώστες θα αγοράζουν απευθείας από τον συγγραφέα, δεν θα υπάρχει η ανάγκη βιβλιοπωλείου ή παρουσίασης ενός βιβλίου ώστε να μαθευτεί και να προωθηθεί. Ούτε εκθεσιακοί χώροι, ούτε εκδότες. Ούτε βέβαια διαφήμιση. Η μόνη διαφήμιση θα είναι τα σχόλια. Το ίδιο όπως κάνει κανείς όταν θέλει να κλείσει ένα ξενοδοχείο. Δεν γυρίζει να δει τα ίδια τα ξενοδοχεία, διαβάζει κάμποσα σχόλια κι αποφασίζει ανάλογα με το τι επιθυμεί. 

    Η νέα εποχή στο βιβλίο έχει ήδη αρχίσει σε πολλά μέρη του κόσμου. Οι αναγνώστες, οι βιβλιόφιλοι και οι βιβλιοφάγοι προτιμούν ν’ αγοράζουν δέκα βιβλία αντί ενός με το ίδιο κόστος και να εκτυπώνουν μόνοι τους σε χαρτί αν το θέλουν.

     Στα σπίτια των νέων ζευγαριών, που πια είναι μικρότερα και λειτουργικότερα από εκείνα παλαιότερων εποχών, οι βιβλιοθήκες όπου υπάρχουν, έχουν μόνο παιδικά βιβλία και χειροτεχνίες. 

    Βέβαια οι φανατικοί πάντα θα φέρνουν αντιρρήσεις, οι οποίες όμως θα κρατήσουν για λίγα χρόνια, ώσπου να καταλάβουν ότι τα επιχειρήματά τους δεν ευσταθούν, αφού δεν θα τους απαγορεύει κανείς ν’ αγοράζουν χαρτί, μόνο που θα αλλάξει ο τρόπος αγοράς. Αντί να πηγαίνεις σε βιβλιοπωλείο ή σε έκθεση βιβλίου, θα κάνεις την επιλογή από το ίντερνετ όπου ένας ατέλειωτος κατάλογος τίτλων θ’ ανοίγεται μπροστά σου.

     Όσοι επιμένουν ότι προτιμούν να μυρίζουν το χαρτί αντί να διαβάζουν ηλεκτρονικά, θα μπορούν να εκτυπώνουν το δικό τους βιβλίο με την επιλεγμένη γραμματοσειρά και σελιδοποίηση, με το χαρτί που θα διαλέγουν και ακόμα θα μπορούν να έχουν ένα εξώφυλλο της αρεσκείας τους, με ανάγλυφους τίτλους και γυαλιστερά γράμματα, (όπως ακόμα κυκλοφορούν τέτοια βιβλία για να σε δελεάσουν για το περιεχόμενο). Το μόνο που δεν θα αναγράφεται στο εξώφυλλο θα είναι η φίρμα του εκδοτικού οίκου και το τιράζ (οι πολλές χιλιάδες αντιτύπων λειτουργεί ως διαφήμιση πρωτίστως).

Κατερίνα Μαυρομμάτη 23 / 5 / 2016