Αγαπητή μου Κατερίνα, όταν διαβάζω ένα βιβλίο, δεν κρίνω, είτε με συνεπαίρνει, είτε με αφήνει αδιάφορη. Με συνεπήρε γιατί είναι λογοτεχνικά άρτιο, αναδύει μια τρυφερότητα, που όλοι την έχουμε ανάγκη, αποφεύγοντας συνάμα την παγίδα του μελοδραματισμού, οι χαρακτήρες έχουν βάθος και όνομα, η εποχή σκιαγραφείται με επάρκεια.
Για μένα το στοίχημα της ζωής είναι να κρατιέσαι ακέραιος – κι όχι αλώβητος – και με αφάγωτο το προζύμι της ανθρωπιάς, όσα δεινά κι αν σε βρουν. Αυτό μου έδωσε η Σοφία (και η σοφία) της Κατερίνας... Την ευχαριστώ!

Ανδρούλα Γεωργιάδου

Δημοσιογράφος - Συγγραφέας.