Παρασκευή 5 Απριλίου 2019

Mια απολαυστική περιδιάβαση στα βιβλιοπωλεία του κόσμου που μας απλώνουν μια άλλη ευχαρίστηση, αυτή της επιλογής, της επικοινωνίας με τους συγγραφείς, με τους βιβλιοπώλες, με την επαφή του τυπωμένου χαρτιού.


Jorge Carrion
"ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ" 
Ο χάρτης του κόσμου από έναν αναγνώστη

Μετάφραση: Κωνσταντίνος Παλαιολόγος
Εκδόσεις Ποταμός

Το βιβλίο αυτό μου το είχε κάνει δώρο μια καρδιακή φίλη, γνωρίζοντας το πάθος μου για τα βιβλία και από τότε του ρίχνω ματιές κάθε τόσο για να ανακαλύψω κι άλλα βιβλιοπωλεία, κι άλλες ιστορίες, μερικές εκ των οποίων είναι κάπως θλιβερές, καθώς αφορούν βιβλιοπωλεία που έκλεισαν.

Φωτογραφίες βιβλιοπωλείων του 18ου αιώνα, αλλά και άλλων των ημερών μας είναι διάσπαρτες στο βιβλίο για να μας θυμίζουν την ατμόσφαιρα ενός τόπου του πνεύματος όπου το διαδίκτυο έχει εισβάλει αλλάζοντας τη δημοκρατία (ή τη δικτατορία) της επιλογής. Στο Εικονικό Βιβλιοπωλείο σαν ένα τεράστιο πολυκατάστημα, τα βιβλία έχουν την ίδια σπουδαιότητα με τα παπούτσια ή τα παιγνίδια. Οι e-readers πληθαίνουν αλλά και οι μανιώδεις αναζητητές του έντυπου παραμένουν αναρίθμητοι.

Προσωπικά αν και διαβάζω πολλά βιβλία σε ηλεκτρονική μορφή, παραμένω λάτρης των βιβλιοπωλείων, και δη των παλαιοβιβλιοπωλείων, τα οποία αποτελούν για μένα σημαντικό αξιοθέατο μιας πόλης. Έχω επισκεφθεί ατμοσφαιρικά βιβλιοπωλεία - καφέ στην Φλωρεντία, στο Παρίσι, στο Σαν Φρανσίσκο, στην Ίθακα, στη Βοστώνη, στη Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο, στη Ζυρίχη, στην Μπολόνια, και σε άλλες πόλεις του εξωτερικού. Στην Αθήνα είναι μερικά που αξίζει να τα επισκέπτεται κανείς όχι μόνο για το περιβάλλον τους, αλλά κυρίως για τους μοναδικούς τους ιδιοκτήτες - βιβλιόφιλους και συγγραφείς, οι οποίοι με τις γνώσεις που κατέχουν και την αγάπη για το διάβασμα είναι πολύτιμοι φάροι για εμάς. 

Η ιστορία του βιβλίου είναι τόσο παλιά όσο και το ανθρώπινο πνεύμα και ο πολιτισμός. Η ανάγκη για διάβασμα είναι μια μαγεία, η ύπαρξη των βιβλιοπωλείων είναι η υπέροχη εικόνα ενός παράδεισου.  

"Κοιτάζοντας πίσω, ύστερα από μισό αιώνα βιβλιοπώλης στο Παρίσι, τα πάντα μού φαίνονται  ως ένα έργο του Σαίξπηρ που δεν τελειώνει ποτέ, όπου οι Ρωμαίοι και οι Ιουλιέττες είναι αιωνίως νέοι ενώ εγώ έχω γίνει ένας ογδοντάχρονος που, όπως ο βασιλιάς Ληρ χάνει αργά αργά τα λογικά του".

K.M