Δεν έχω να γράψω πολλά για τον τεχνίτη του διηγήματος, τον άριστο λογοτέχνη της μικρής φόρμας, τον Σαλονικιό Γιώργο Σκαμπαρδώνη.
Αγοράζω τα βιβλία του και με τρελαίνουν από τον τίτλο κιόλας:
Επί ψύλλου κρεμάμενος,
Μεταξύ σφύρας και Αλιάκμονος,
Περιπολών περί πολλών τυρβάζω,
Η ψίχα της μεταλαβιάς,
Ακριανή λωρίδα,
Η στενωπός των υφασμάτων,
Πάλι κεντάει ο στρατηγός,
Γερνάω επιτυχώς,
Όλα βαίνουν καλώς εναντίον μας,
Υπουργός Νύχτας.
Και να το "Ντεπό", και να καινούρια έκπληξη. Πρόσφατα παρακουλουθούσα μια αγέλη σαρδέλων σ' ένα μεγάλο ενυδρείο της Καλιφόρνια, εντάξει δεν ήταν αθερίνες, αλλά δεν γινόταν να μην το θυμηθώ και να καρφωθώ για πολλή ώρα ατενίζοντας τον παράξενο χορό της υδάτινης ομορφιάς περιμένοντας να γιγαντωθούν και να μεταμορφωθούν σε κήτος.
Λατρεύω τα διηγήματα, ξέρω από πρώτο χέρι πόση δουλειά απαιτούν, να τρέξεις γρήγορα, να φτάσεις σ΄ένα τέρμα, με καλό αποτέλεσμα, ν' αφήσεις έκπληκτο τον αναγνώστη, να πεις πάρα πολλά με πολύ λίγα.
Η δεξιοτεχνία του διηγήματος και εν προκειμένω η δεξιοτεχνία του Σκαμπαρδώνη είναι να ακολουθείς τα βήματά του όπως ξεκινάς την ανάγνωση, φράση - φράση, λέξη - λέξη μέχρι να φτάσεις στην κορυφή της τέχνης, στο έπακρο της ομορφιάς μιας ακόμη λογοτεχνικής περιπέτειας. Να ταξιδέψεις σαν πουλί που εμπιστεύεται τον ουρανό και τους αγέρηδες. Να δεις καθαρές εικόνες, να μυρίσεις έντονα αρώματα και να νιώσεις όμορφα συναισθήματα.
"Ντεπό" στα γαλλικά, η αποθήκη, παραπέμπει σε ανάσυρση από το βαθύ παρελθόν, αναδεύοντας μια λεπτομέρεια που αφέθηκε να περάσει απαρατήρητη. Αναμνήσεις από μια άλλη Θεσσαλονίκη, θύμισες γλυκές και πικρές από τα παιδικά χρόνια, μαρτυρίες για το αναπότρεπτο της ανθρώπινης κατάστασης.
Το παράξενο θάμβος που σου αφήνουν τα απρόβλεπτα, αυτό θα μπορούσε να ήταν με μια φράση ό,τι αναδύεται από τα αριστουργηματικά διηγήματα του Σκαμπαρδώνη.
"Αγγίζει ο Σκάμπι πάντα τη μεγάλη συγκίνηση, ο πολφός των λέξεών του, οι ξώβεργες που στήνει για να σπαρταρίσουν οι αναγνώστες, τα μπαρούτια με τα οποία σαν κυνηγός γεμίζει και γομώνει τις σφαίρες του, προκαλούν εκρήξεις και βροντοκρουσίες που ακούγονται ως και τη χώρα του απρόσληπτου". (Από το Athens Voice Στέφανος Τσιτσόπουλος).
Κ.Μ