Παρασκευή 13 Απριλίου 2018


 

     Σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία στην κοφτή φόρμα του διηγήματος, μέσα σε σελίδες που σπαράζουν, ο Οικονόμου καταφέρνει να σε κάνει να δακρύσεις με τα δάκρυα της πόλης, να ραγίσεις με τις χαρακιές της κρίσης, να ματώσεις με το ξυράφι της απελπισίας.

   Βιβλίο που έχει πρωτοεκδοθεί το 2010, το ξαναδιάβασα (είναι από εκείνα τα "κομοδινάτα" μου, που διαλέγω κάθε βράδυ κάτι για να θυμηθώ πόσο με συγκλόνισαν) και συναντήθηκα με την ίδια συγκίνηση που με περίμενε στην κόγχη του κομοδίνου μου. 

   Ιδιαίτερα εκείνο το "Κι ένα αβγό κίντερ για το παιδί", με ταρακούνησε λόγω και των ημερών που πέρασαν και άφησαν κάτι πάνω σ' ένα κομμάτι της ψυχής μας.