Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013

Κριτική στο πεζογράφημα της Μαυρομμάτη, «Από όνειρο Σε όνειρο»
   Αστική ηθογραφία με διάσπαρτα στοιχεία αγροτικής -  που μας επιστρέφει στις αρχές και το πρώτο μισό του 20ου αι. - θεωρώ ότι θυμίζει το νεοεκδοθέν μυθιστόρημα της Κατερίνας Μαυρομμάτη, «από όνειρο σε όνειρο». Πολυτιμότατο για τα λαογραφικά του στοιχεία, πλουσιότατο σε σκιαγραφήσεις χαραχτήρων και ψυχογραφικές τομές, περισσότερο παραπέμπει σε ρεαλιστική ηθογραφία. Eικονοπλαστική και περιγραφική δεινότητα… θυμοσοφική ικανότητα… γλωσσικός πλούτος και έξυπνοι εκφραστικοί τρόποι - με μοχλό τη φαντασία, οδηγούν την φανερά χαρισματική, πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέα, σ’ ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Ιστορικό υπόβαθρο, δεν του δίνει η συγγραφέας, αν και οι ιστορικές αναφορές δεν απουσιάζουν – Μικρά Ασία, Εισβολή στην Κύπρο…
   Η κεντρική ηρωίδα, δόμησε την προσωπικότητά της με πρώτη ύλη τα όνειρα… Τα όνειρα, ως εργαλείο και κινητήρια δύναμή της… Μόνο μ’ ένα δυνατό εύρημα θα κατόρθωνε η συγγραφέας να πετύχει την ανατροπή και να προσδώσει στο έργο της ρεαλισμό, που συνειδητά στοχεύει… Τόσο δυνατό που μ’ έναν τρόπο να μπορεί να ποδηγετήσει άμεσα, ακαριαία και καθοριστικά έναν ονειροπόλο - ονειροπλάστη…
   Η εμφάνιση  ενός απ’ τους κύριους ήρωες του μυθιστορήματός της, του Αχιλλέα, στην υπόθεση και η καταλυτική δράση του στο έργο εκπλήσσει! Ο ήρωας που πλάθει η Κυπρία συγγραφέας αντλείται από την πρόσφατη και νωπή ακόμα, ιστορική στιγμή του νέου Ελληνισμού – έτσι ατενίζει το θέμα της Κύπρου - από την τόσο τραγική πραγματικότητα, που προσγείωσε ολόκληρο λαό… Ιδωμένη μάλιστα από την άλλη οπτική, αυτήν των Ελλαδιτών και της συμμετοχής τους στον αγώνα των Κυπρίων - επανατοποθετώντας έτσι την προδομένη ιστορία του ’74, σ’ ένα κάτοπτρο τόσο διάφανο που να μην επιδέχεται αμφισβήτησης.
   Τόσο δυνατή είναι η ικανότητα της εναλλαγής ρεαλισμού και ονείρου στην νεοεμφανιζόμενη συγγραφέα, ώστε να κατορθώνει να προσγειώνει την ηρωίδα της με πολλή μαεστρία στην οδυνηρή πραγματικότητα, δίχως όμως να της αφαιρεί την δύναμη να ζει τα ονειρικά κομμάτια της ζωής που δε νεκρώθηκαν - με δυο δυνατές τεχνικές… την επιστροφή στη αέναη μήτρα και στην αειθαλή φύση…

Νέφη Ιωαννίδου , Φιλόλογος