Πέμπτη 21 Απριλίου 2016



              "Σαν λάθος του Θεού" Κ.Μ. 21/4/2016

Η πρώτη αντίδρασή μας στην Κύπρο όταν έφθασαν Αφρικανοί να ζήσουν εδώ δεν ήταν και τόσο ουμανιστική. Καθόλου θερμή μάλιστα. Εν αρχή ην το χρώμα. Μαύρος, άρα ήσσονος αξίας, παρακατιανός.
Οι φοιτητές στα πανεπιστήμιά μας ήρθαν με μια καλή ιδέα για το νησί μας και ευτυχώς δεν αφέθηκε να χαλάσει, παρά κάποιες εξαιρέσεις. Ο Μαρσέλ από το Καμερούν ένιωσε το ρατσισμό αμέσως με το που πάτησε το πόδι του εδώ.

“Εγώ ούτε που ήξερα κατά πού πέφτει η Κύπρος. Οι γονείς μου είχαν δει μια διαφήμιση στην τηλεόραση για τα πανεπιστήμια του νησιού και τους φάνηκε ένας τόπος παραδεισένιος. Μάλιστα στο φιλμάκι τονιζόταν ότι εύκολα μπορούσες να βρεις κάποια δουλειά για μερική απασχόληση.
Όταν επικοινώνησα τηλεφωνικά για πιτσαδόρος μου είπαν ότι τους έκανα, τα αγγλικά μου είναι πολύ καλά, αλλά μόλις με είδαν μου ξεκαθάρισαν χωρίς περιστροφές ότι προτιμούνται Ευρωπαίοι. Τότε παντού μ' έβλεπαν σαν ένα λάθος του Θεού. Στο λεωφορείο η διπλανή θέση από μένα άδεια και προτιμούσαν να στέκονται όρθιοι παρά να καθίσουν μ’ έναν νέγρο. Μια φορά κατεβαίνοντας στο πανεπιστήμιο, άκουσα:“ Τι σκαμπάζουν τώρα αυτοί από μόρφωση;” Ένιωσα να μου δαγκώνουν την καρδιά”.


Το πέπλο που έχουν υφάνει οι καιροί της ξενοφοβίας ξεφτίζει με πολύ αργό ρυθμό και καθυστερεί ακόμη να πέσει εντελώς. Αλλά ο ουρανός επιτρέπει σ’ όλους τα ίδια πετάγματα. Ευτυχώς είναι πολλές οι καρδιές που δεν αφήνονται να τις πνίξει η θηλιά του ρατσισμού. Αλλιώς θα ζούσαμε στο ασκηταριό του πολιτισμένου κόσμου.

Στην φωτογραφία ο Νιγηριανός συγγραφέας Τσιγκόζιε Ομπιόμα, ο οποίος έζησε στην Κύπρο. Το ευφάνταστο και αλληγορικό βιβλίο του “Οι ψαράδες” (με παγκόσμιες διακρίσεις) έχει μεταφραστεί σε εννέα γλώσσες και στα ελληνικά. Γεννημένος το 1986, η New York Times τον απεκάλεσε διάδοχο του Τσινούα Ατσέμπε.

“Η Κύπρος, ο αιώνιος απ’ όλους τους θνητούς τόπους∙ το οργιαστικό αυτό νησί όπου γεννήθηκε η Αφροδίτη, αναδυόμενη από τον αφρό της θάλασσας της Μεσογείου. Μιας θάλασσας που, μετριοπαθώς μιλώντας, είναι αδιανόητα όμορφη. Εξωτικά γαλάζια, εξόχως ζεστή: ένα θραύσμα από την αδιάσπαστη ομορφιά της γης. Στο νησί αυτό βρήκα τον εαυτό μου το 2007, μακριά, τόσο μακριά από την πατρίδα∙ εκεί συνέλαβα πρώτη φορά το όραμα των Ψαράδων.” Chigozie Obioma