Τρίτη 21 Αυγούστου 2012

Κριτική στην εφημερίδα "Σημερινή"

Το μυθιστόρημα της Κατερίνας Μαυρομμάτη [«Από όνειρο σε όνειρο»] διατηρεί αδιάπτωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι τέλους. [...]

Πώς σκοτώνονται τα όνειρα ενός παιδιού; Όταν τα εμποδίσεις να λάβουν σάρκα και οστά ή όταν του σκοτώσεις την παιδικότητα και την αθωότητά του, και το ρίξεις κατευθείαν στον κόσμο των μεγάλων. Η Κατερίνα Μαυρομμάτη, στο πρώτο μυθιστόρημά της με τον πιο πάνω τίτλο, καταγράφει τη σπαραχτική και βασανιστική ζωή μιας οκτάχρονης παιδίσκης, της Σοφίας, που, αίφνης, χωρίς να της εξηγήσουν τον λόγο, βρίσκεται από το νησί της στο αρχοντικό ενός ζευγαριού στην Αθήνα της δεκαετίας του '50, στους Κυδωνάκηδες. Ο κυρ Αλέκος, δικηγόρος, καλόκαρδος και ευαίσθητος, με μια γυναίκα μέγαιρα, την κυρία Ευαγγελία. Αυτή ήταν ο τύραννος και ο σαδιστής βασανιστής της παιδούλας, που βρέθηκε να δουλεύει ως δούλα σε ένα σπίτι, που δεν γνώρισε την αγάπη.
Η κυρία Ευαγγελία, μέλος και της Φιλοπτώχου, απαιτούσε η μικρή Σοφία να μάθει το «σαβουάρ βιβρ», «να ξεστραβωθείς καημένη. Μάθε πώς ζουν οι άνθρωποι. Υπάρχουν κανόνες στον κόσμο, πώς χαιρετάμε, τι ακριβώς λέμε, όλα έχουν τη σειρά τους». Μόνο που η κυρία είχε τους δικούς της κανόνες και νόμους μέσα στο σπίτι, που κυβερνούσαν τυραννικά τη ζωή της Σοφίας. Ευτυχώς που είχε τη στήριξη του Μανώλη, το παιδί για όλες τις δουλειές, από Τούρκο πατέρα, που τον παράτησε και ξέμεινε στο σπίτι των Κυδωνάκηδων.

Το μυθιστόρημα της Κατερίνας Μαυρομμάτη κινείται σε τρεις παράλληλους κόσμους. Εκείνον της Σοφίας, με τη χαμένη παιδική ζωή και αθωότητα, που μεγαλώνοντας επιμένει να σπουδάσει. Αν και πέρασε στη Νομική, τελικά, την κέρδισε η Σχολή Καλών Τεχνών, παρά τις ειρωνείες και τη χλεύη της κυρίας της. Τον κόσμο των Κυδωνάκηδων, ένα ζευγάρι που δεν ευτύχισε να αποκτήσει παιδιά αλλά και που δεν κατάφερε, εξαιτίας της κυρίας Ευαγγελίας, να μεριστεί λίγη από την παρουσία της Σοφίας και του Μανώλη.

Ο τρίτος κόσμος είναι εκείνος του μικρού νησιού της Σοφίας. Εκεί που οι ασπάλαθοι και ο βασιλικός σμίγουν με τη μυρωδιά του ψαριού και αλέθονται με τους κόπους των ανθρώπων να τα φέρουν βόλτα. Η Κατερίνα Μαυρομμάτη, παρά τις σπουδές της στη Γαλλική Φιλολογία, εμβαθύνει στους χαρακτήρες των ηρώων της με το νυστέρι ψυχολόγου και κατεβαίνει στις ψυχές τους για να διαζωγραφίσει τα πάθη, τα όνειρα και τους πόθους τους, σε μιαν Ελλάδα που έβγαινε από τα ερείπια του πολέμου, φτωχή και ρακένδυτη.

Το νησί της Σοφίας και η μητέρα της είναι το απάνεμο λιμάνι για να ημερέψει η ψυχή της και να αναπληρώσει τον χαμένο χρόνο. «Η άπλα του ορίζοντα με προδιαθέτει στο όνειρο…[»]. [...]

Το πρώτο μυθιστόρημα της Κατερίνας Μαυρομμάτη, «Από όνειρο σε όνειρο», διαβάζεται εύκολα, άνετα και συγκινεί με την πλοκή και την αέναη προσπάθεια της Σοφίας να πετύχει το όνειρό της.

Επειδή, «τι ωραίο πράγμα να έχεις ένα όνειρο, να του ρίχνεις τη μαγιά και να το περιμένεις να φουσκώσει! Το όνειρο ποτέ δεν είναι χαμένη υπόθεση». Κυνηγήστε το!

ΣΑΒΒΑΣ ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ